تأثیر شعردرمانی گروهی بر مهارت های ارتباطی بیماران اسکیزوفرنیک

تاریخ دریافت 15/08/1394 تاریخ پذیرش 01/10/1394 پیش زمینه و هدف: اسکیزوفرنیا به عنوان یک سندرم پیچیده روان پزشکی اثرات مخرّب عمیقی بر جنبه­ های مختلف رفتار بیماران دارد. مداخلات روان شناختی در ترکیب با داروهای ضد روان پریشی در بهبود نشانه­های بالینی و عملکرد اجتماعی بیماران اسکیزوفرنیک مؤثر هستند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر شعردرمانی گروهی بر مهارت­های ارتباطی بیماران اسکیزوفرنیک می باشد. مواد و روش ­ها: در این کارآزمایی بالینی تعداد 29 بیمار اسکیزوفرنیک به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به صورت تصادفی تعادلی در دو گروه مداخله (14 بیمار) و گروه کنترل (15 بیمار) قرار گرفتند. برای گروه مداخله، 12 جلسه یک ساعته گروه درمانی به صورت شعرخوانی گروهی، هفته­ای دو بار به مدت شش هفته برگزار شد. ابزارهای گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و ابزار اندازه گیری آسیب های وارده بر مهارت های روزمره زندگی در بیماران روانی (مهارت­های ارتباطی) بودند. تجزیه و تحلیل آماری به وسیله آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل در محیط نرم افزار آماری spss 14 انجام شد. یافته ها: بعد از مداخله شعر درمانی گروهی، مهارت­های ارتباطی بیماران مداخله بهبود معناداری را نسبت به گروه کنترل نشان داد (p<0/05) و این در حالی بود که در گروه کنترل تفاوت معناداری بین میانگین­ های قبل و بعد وجود نداشت (0/05<p) و همچنین پس از شعر درمانی مهارت­ های ارتباطی بیماران دو گروه، ازلحاظ آماری تفاوت معناداری داشتند (p<0/05). بحث و نتیجه­ گیری: یافته ­های این مطالعه مؤید این است که مداخله شعر درمانی گروهی در بهبود مهارت­ های ارتباطی بیماران اسکیزوفرنیک مؤثر است.